Ömrünü Tamamlamış Araçların (ÖTA)
Yönetimine İlişkin Tüzük Taslağı
Malumları olduğu üzere, Avrupa Komisyonu tarafından 13 Temmuz 2023 tarihinde sunulan otomotiv
sektöründe döngüselliği arttırmak için araçların tasarımı, üretimi ve ömrünü tamamlamış araçların (ÖTA)
yönetimini kapsayan Tüzük taslağı yayımlanmıştır.
Söz konusu taslak ile Motorlu Araçlar ve Römorkları ile bunların Aksam, Sistem ve Ayrı Teknik
Ünitelerinin Tip Onayı ve Piyasa Gözetimi ve Denetimi Hakkında 2018/858/EU sayılı Yönetmelik ile Piyasa
Gözetimi ve Denetimine ilişkin 2019/1020/EU sayılı Yönetmelik tadil edilmekte; ayrıca, ömrünü
tamamlamış araçlara ilişkin (end-of-life vehicles-ELV) 2000/53/EC sayılı Direktif ve 2005/64/EC sayılı
Yeniden Kullanılabilirlik, Dönüştürülebilirlik ve Geri Kazanılabilirlik ile ilgili Tip Onayı Direktifi
yürürlükten kaldırılmaktadır.
Bu kez, söz konusu Taslağa ilişkin AB Konseyi müzakere pozisyonu, 17 Haziran 2025 tarihinde kabul
edilmiştir.
Konseyin müzakere pozisyonuna göre:
Ağır hizmet araçları, iki veya üç tekerlekli motosikletler ve dört tekerlekli hafif araçların da
kapsama dahil edilmesi (Tüzük yürürlüğe girdikten 5 yıl sonra), arabalar ve hafif ticari araçlarda
olduğu gibi, bu araçların parçalarının da sökülebilirliğine imkan verecek şekilde tasarlanması,
üreticilerin döngüsellik stratejisi oluşturması ve çeşitli parçaları etiketlemesi,
Belirli bazı özel amaçlı araçların da (yolcu veya yük taşımak dışında belirli işlevler için
tasarlanmış motorlu araçlar, örn: mobil vinç, itfaiye aracı, ambulans) döngüselliği ve işleme
faydalarını daha da artırmak amacıyla düzenleme kapsamına dahil edilmesi,
Her kullanılmış araç mülkiyeti değişikliğinde, satıcının aracın bir kullanım ömrünü tamamlamış
araç (ÖTA) olmadığını kanıtlayan belgeleri sunmasının gerekmesi, bireyler arasındaki satışlar için bu
gerekliliğin geçerli olmaması ancak çevrim içi gerçekleştirilen satışlar için geçerli olması, (Yüksek
riskli durumlar olarak kabul edildiği için)
Kullanım ömrünü tamamlamış araç (ÖTA) tanımının netleştirilmesi, bir aracın ÖTA olup
olmadığını belirlemek için değerlendirilecek bağlayıcı ve yönlendirici kriterleri içeren Ek I’in önemli
ölçüde değiştirilmesi,
Özel kültürel öneme sahip araçlar ile yeniden yollarda kullanılmak üzere restore edilen eski
otomobiller için muafiyetler getirilmesi,
Araçlardaki geri dönüştürülmüş plastik oranının kademeli olarak %25’e çıkarılması, (Tüzük
yürürlüğe girdikten 6 yıl sonra %15, 8 yıl sonra %20, 10 yıl sonra %25)
Geri dönüştürülmüş plastik arzında bir yetersizlik veya fiyatlarda aşırı artış olması durumunda,
Komisyonun bu hedeflerden geçici muafiyetler belirleme ve Komisyonun bir fizibilite çalışması
gerçekleştirmesinin ardından plastik dışındaki farklı geri dönüştürülmüş malzemeler için de asgari
oranlar belirleme yetkisine sahip olması (çelik, alüminyum ve kritik hammaddeler),
Hem AB içindeki hem de üçüncü ülkelerdeki geri dönüşüm tesislerinden elde edilen geri
dönüştürülmüş plastik tanımında yer alan, tüketim sonrası atığın (post consumer waste), asgari geri
dönüştürülmüş içerik hedeflerine sayılabilmesi için, bu tesislerin insan sağlığı, çevre ve iklim
koruma açısından AB standartlarına eşdeğer koşulları sağladığını ve kapsamlı bir atık yönetim
stratejisine sahip ülkelerden temin edildiğini doğrulayacak Birlik içinde geçerli veya uluslararası
sertifikalı (ISO 19011:2018 veya ISO/IEC 17020:2012 gibi) üçüncü taraf denetimlerine tabi
tutulması, (Üçüncü ülkelerde geri dönüştürülen malzemelere ilişkin eşdeğer koşullar ve denetimlerin,
Tüzük yürürlüğe girdikten 48 ay sonra uygulanması önerilmektedir)
Üreticilere yönelik yükümlülükler kapsamında, araçlar için döngüsellik stratejisinin araç modeli
bazında değil, araç kategorisi (otomobil, minibüs vb.) bazında belirlenmesi, ayrıca Dijital
Döngüsellik Araç Pasaportu’nun, geri dönüştürülmüş içerik oranı, kurşun, cıva, kadmiyum gibi
tehlikeli maddeler içeren parçalar, döngüsellik stratejisi ve yedek parça konumları gibi bilgileri
içerecek şekilde AB mevzuatları kapsamında oluşturulan diğer benzer pasaportlarla daha uyumlu
hale getirilmesi,
Genişletilmiş Üretici Sorumluluğu (GÜS) ücretinin hesaplanmasıyla ilgili olarak, bu ücretin
toplama noktasından işleme tesisine kadar nakliye masraflarını kapsaması ve üreticisi tespit
edilemeyen (veya artık var olmayan) araçlara ilişkin maliyetlerin, üreticilerin pazar payları oranında
üstlenmek zorunda olması,
Ağır hizmet araçları ve motosikletler için genişletilmiş üretici sorumluluğunun (GÜS), Komisyon
önerisinden farklı olarak yalnızca toplama ve kirleticilerden arındırma (depollution) aşamalarını
değil, yolcu arabaları ve hafif ticari araçlarda olduğu gibi tüm işleme zincirinin maliyetlerini de
kapsaması,
Kullanım ömrünü tamamlamış araçların (ÖTA), yetkili bir işleme tesisine (Authorised Treatment
Facility- ATF) veya bir toplama noktasına teslim edilmesi ve çevreye zarar vermeyecek şekilde nasıl
işleme tabi tutulmasının belirlenmesi, (Depolama, zararlı sıvıların ve parçaların çıkarılması dahil
olmak üzere kirletici unsurların bertarafı (depollution) ve bunların belirli bir zaman diliminde
tamamlanması zorunluluğu, aracın parçalanması (shredding) işlemleri)
ÖTA’ların diğer atık türleriyle birlikte karışık bir şekilde parçalanmasının (mixed shredding)
yasaklanması (Parçaların belirli kalite kriterlerini ve limit değerlerini karşılaması durumunda
istisna uygulanabilecektir.)
Kayıp araç sayısınının azaltılması için, yalnızca AB’den trafikte kullanılabilir (roadworthy)
araçların ihraç edildiğini doğrulamak için gümrük kontrollerinin tamamen otomatik hale getirilmesi
ve mevcut risk yönetimi ilkelerine dayanmaya devam etmesi,